انگلستان، نام نیمه جنوبی جزیره بریتانیای کبیر و یکی از چهار بخش کشور پادشاهی بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی است. از جمله مهم ترین صنایع این کشور می توان به آهن و پولاد، وسایل مهندسی، کشاورزی، ساختمانی، راهسازی، ماشین و هواپیماسازی، منسوجات، شیمیایی و تولیدات غذایی و نظامی اشاره نمود. غلات، چغندر قند، سیب زمینی، میوه و سبزیجات نیز از جمله مهم ترین محصولات کشاورزی کشور به شمار می آید.
در این مقاله برآنیم تا به ثبت شرکت در این کشور و ویژگی های آن بپردازیم. شایان ذکر است خوانندگان عزیز در صورت نیاز به هرگونه مشاوره ی تخصصی رایگان در این زمینه می توانند با ما در ثبت شرکت نیک تماس حاصل فرمایند.
- ساختار شرکت ها در حقوق انگلستان
در حقوق شرکت های انگلستان ، عبارت شرکت تجاری در دو مفهوم عام و خاص به کار می رود. مفهوم عام آن علاوه بر شرکت های تعریف شده در قانون شرکت های 1958، مشارکت ها را نیز دربرمی گیرد. در حالی که حقوقدانان انگلیسی شرکت ها و حقوق شرکت ها در معنای خاص را به عنوان حوزه ای متمایز از مشارکت ها به تعریف در می آورند. به موجب بند یک ماده یک قانون یاد شده:
“شرکت اجتماع دو یا چند شخص است برای هدفی مشروع، که ممکن است با ذکر نام خود در اساسنامه و یا به طریق دیگری با رعایت مقررات قانون شرکت ها ناظر به ثبت شرکت، شرکتی را با مسئولیت محدود یا بدون مسئولیت محدود تاسیس نمایند.”
شرکت ها را در حقوق انگلیس به جهات چند می توان دسته بندی نمود. مهم ترین معیارهای تقسیم بندی عبارت اند از : شرکت های با مسئولیت محدود و شرکت های با مسئولیت نامحدود ، شرکت های انتفاعی و رکت های غیرانتفاعی، شرکت های فهرست شده و فهرست نشده، شرکت های بامسئولیت محدود به سهام و مسئولیت محدود به ضمانت به پرداخت و ….
حقوقدانان دسته بندی های دیگری برای شرکت ها ذکر نموده اند. مهم ترین گروه بندی عبارت از تقسیم شرکت ها به دو گروه اصلی شرکت های ثبت شده و شرکت های ثبت نشده است. یکی دیگر از انواع شرکت ها، شرکت های خرد هستند. در این شرکت ها، مدیران همان سهامداران و حجم عملیات بازرگانی نیز بسیار محدود و کوچک است. کمیته بازبینی حقوق شرکت ها بر اساس گزارشی پژوهشی اعلام نمود که 65% از شرکت های فعال گردش مالی کمتر از 250000 پوند در سال و 70 % از آن ها تنها دو سهامدار و 90 % این شرکت ها کمتر از پنج سهامدار دارند.
شرکت ها در مفهوم خاص در مواد 3 و 4 قانون شرکت های 2006 به شرح ذیل دسته بندی شده اند :
ماده 3 : شرکت های محدود و نامحدود
1. یک شرکت محدود است اگر مسئولیت اعضایش به موجب سند تاسیس شرکت محدود شده باشد. این مسئولیت ممکن است به میزان سرمایه – سهام یا با ضمانت پرداخت محدود شده باشد.
2. چنانچه مسئولیت اعضای شرکت محدود به مبلغ سهام متعلق به آن هاست که هنوز پرداخت نشده، شرکت بامسئولیت محدود به سهام می باشد.
3. اگر مسئولیت اعضای شرکت محدود به مبلغی است که آن ها تعهد به مشارکت در دارایی شرکت در صورت انحلال آن نموده اند، شرکت بامسئولیت محدود به ضمانت پرداخت می باشد.
4. در صورتی که هیچ محدودیتی بر مسئولیت اعضای شرکت نباشد، چنین شرکتی با مسئولیت نامحدود به شمار می رود.
ماده 4 : شرکت های خاص و عام:
1. شرکت خاص شرکتی است که عام نباشد.
2. شرکت عام شرکتی است که مسئولیت شرکا محدود به سهام یا محدود به ضمانت پرداخت گردیده و دارای سهم می باشد.
الف ) در سند تاسیس چنین شرکتی قید سهامی عام شده است.
در تقسیم بندی بالا برخی اصطلاحات نیازمند تعریف و توضیح به نظر می رسند :
اول آنکه ، تفاوت میان مسئولیت محدود به سهام و مسئولیت محدود به ضمانت پرداخت آن است که در نوع اول، شریک بایستی سهم خود از سرمایه شرکت را پرداخت نموده و مطابق مقررات اساسنامه بخش تعهد شده را، اگر چنین تعهدی وجود دارد ، بپردازد. در حالی که در مسئولیت محدود به ضمانت یا تضمین پرداخت، شریک متعهد به گذاردن هیچ سرمایه ای، اعم از نقد یا غیرنقد، در شرکت نیست. بلکه ، در صورت انحلال شرکت و در صورت لزوم به میزان سرمایه ای که ضمانت نموده به مدیر تصفیه پرداخت خواهد کرد.
دوم آنکه ، وجود شرکت های بامسئولیت محدود به ضمانت پرداخت دارای سهام ، مربوط به سال 1980 و پیش از آن است و به موجب بند 4 ماده 6 قانون شرکت های 1985 ” از تاریخ 22 دسامبر 1980 ، یک شرکت نمی تواند به صورت شرکت بامسئولیت محدود به ضمانت پرداخت دارای سهام ، تاسیس یا به آن تبدیل گردد “. در نتیجه شرکت های دارای سهام ، شرکت هایی هستند که سرمایه آن ها پرداخت شده و عنوان شرکت های سهامی را دارند. شایان ذکر است که شرکت های بامسئولیت محدود به ضمانت پرداخت، بیشتر با اهداف غیرتجاری مانند خیریه ، آموزش و حرفه ای تاسیس می شوند.
سومین نکته در رابطه با دسته بندی شرکت ها به شرح بالا، ممنوعیت تاسیس شرکت های بامسئولیت نا محدود بر اساس ضمانت پرداخت است. در حقیقت در گروه بندی ششگانه بالا، تنها یک مورد به شرکت های بامسئولیت نامحدود اختصاص داده شده است. مشخص نیست که با وصف مسئولیت نامحدود، علت منع بالا چیست . شاید بتوان ممنوعیت مزبور را این گونه توجیه نمود که مسئولیت نامحدود ویژگی شرکت های بازرگانی به شمار می رود. در حالی که شرکت های با مسئولیت محدود با ضمانت پرداخت ، به شکل نهادهای خیریه و آموزشگاه ها و موسسات حرفه ای به فعالیت می پردازند.
مفهوم دیگری از شرکت ها که به عنوان مشارکت ها خوانده می شوند از موضوعات قانون شرکت های 1985 و قوانین شرکت های پیش از آن نبوده و در شمول قانون مشارکت های 1890، و قانون مشارکت های محدود 1907 و قانون مشارکت های با مسئولیت محدود سال 2000 قرار دارند.
برخلاف باور بیشتر حقوقدانان ایرانی، مشارکت ها در حقوق اتگلستان نهادی برابر و قانون تطبیق با شرکت های تضامنی به شمار نمی آید.
این نهاد در حقوق انگلستان از پیچیدگی های چندی برخوردار بوده و در گذر قانون گذاری دگرگونی های بنیادینی را شاهد بوده است ، به گونه ای که مفهوم اولیه و همچنان معتبر مشارکت در قانون 1890 با نهاد مشارکت در قوانین بعدی و به ویژه قانون سال 2000 مشابهتی ندارد.
در نظام حقوقی مزبور، ” مشارکت یک رابطه و نه یک سازمان با شخصیت حقوقی جدا تعریف شده است “. در حقیقت ” مشارکت ، برخلاف شرکت ها خود نمی تواند بیش از آنچه که در پیمان زناشویی معمول است به انعقاد قرارداد مبادرت ورزد، اشخاص را به کار گیرد ، مرتکب بزه گردد و یا حتی طرف دعوی قرار گیرد. هنگامی که از مشارکت ( یا اغلب موسسه خوانده می شود ) سخن به میان می آید منظور شرکایی است که مشارکت را شکل داده اند . ”
مشارکت های موضوع قانون 1907 وضعیتی بنیادین مشارکت های مذکور در قوانین 1890 و 2000 دارند. در مشارکت های سال 1907، همانند شرکت های مختلط در حقوق ایران، دو دسته شریک وجود دارند که از حداقل یک شریک که شریک عمومی نامیده می شود و دست کم یک شریک با مسئولیت محدود تشکیل می گردد. شریک عمومی مسئول کلیه تعهدات و دیون مشارکت است. در حالی که مسئولیت شریک گروه دوم محدود به آورده وی در مشارکت است. همچنین شریک اخیر مجاز نیست آورده خود را از مشارکت خارج سازد. در غیر این صورت ، تا میزان سرمایه خارج شده، نسبت به تعهدات و دیون مشارکت مسئولیت خواهد داشت.
شریک با مسئولیت محدود نمی تواند در مدیریت شرکت دخالت نماید و یا شرکت را متعهد سازد. در غیر این صورت خود مسئول کلیه تعهدات و دیون مشارکت در دوره مدیریت یا انجام اعمال حقوقی انجام شده خواهد بود.
یک شرکت و یا شخصیت حقوقی هم ممکن است شریک با مسئولیت محدود و نه شریک عمومی این گونه مشارکت باشد.
مشارکت بایستی در مرجع ثبت مربوطه به ثبت برسد وگرنه مسئولیت همه شرکا و از جمله شریک بامسئولیت محدود در برابر دیون و تعهدات شرکت نامحدود خواهد بود. این گونه مشارکت ها از شخصیت حقوقی برخوردار نیستند.
به موجب قواعد حقوق عرفی و بعداَ مواد 716 و 717 قانون شرکت های 1985 و نیز بند 2 ماده 4 قانون مشارکت های 1907 شمار اعضای مشارکت نمی بایست از بیست شخص فراتر رود. لکن در سال 2002 مقررات مزبور حذف و در نتیجه محدودیت گفته شده برطرف و تنها حلقه پیوند ارتباطی مشارکت ها از قانون شرکت ها قطع گردید.
قانون مشارکت های با مسئولیت محدود سال 2000 بدون آنکه قانون مشارکت های سال 1890 و قانون مشارکت های محدود 1907 را نسخ نماید ، دگرگونی های بنیادینی در مفهوم مشارکت را در پی می آورد که با اصل اولیه خود جز نام همسانی چشمگیر دیگری ندارد. به موجب بند 5 ماده یک قانون سال 2000، مشارکت های با مسئولیت محدود از شمول قانون 1890 و حقوق شرکت ها خارج است. این مشارکت ها بیشتر به شرکت ها شباهت دارند تا به مشارکت ها .
سه ویژگی مهم ، مشارکت های مذکور در قانون مشارکت های با مسئولیت محدود سال 2000 را به نهاد شرکت نزدیک می سازد.
نخست آنکه شخصیت حقوقی مشارکت کاملاَ از اشخاص عضو آن جدا بوده و مسئولیت های مشارکت هیچ ارتباطی با شرکا ندارد . در نتیجه ، شرکا نماینده شرکت محسوب نمی گردند، مگر آنکه به حکم بند ( الف ) 2 ماده 6 قانون مزبور، چنین نمایندگی ای داشته باشند.
دومین ویژگی این دسته از مشارکت ها ، مسئولیت محدود شرکا به آورده آن هاست. در حالی که در مشارکت مشمول قانون مشارکت های 1890 مسئولیت شرکا نامحدود و تضامنی است.
خصوصیت دیگر مشارکت های قانون 2000، تشکیل آن از طریق ثبت است. طبق بند یک ماده 3 قانون بالا، پس از ارائه اسناد و مدارک لازم برای ثبت مشارکت ، شخص دست اندر کار در اداره ثبت مربوطه، گواهی دال بر ثبت مشارکت ارائه می کند.
در برابر، مشارکت های قانون مشارکت های مسئولیت محدود سال 2000 دو خصوصیت متفاوت از شرکت ها و مانند دیگر مشارکت ها را داراست، که عبارت اند از شیوه پرداخت مالیات و نظام تصمیم گیری داخلی. در رابطه با ویژگی نخست باید یادآور شد که در این مشارکت ها ، برخلاف شرکت های تجاری ، به جای دریافت مالیات از نهاد مشارکت از یک یک شرکا مالیات دریافت خواهد گردید. در خصوص شیوه تصمیم گیری نیز، مرز میان شراکت و مدیریت وجود نداشته و همانند دیگر مشارکت ها، در مشارکت های موضوع قانون سال 2000 نیز، شرکا حق دخالت و تصمیم گیری در اداره امور را دارند.
- امتیازات ثبت شرکت در انگلستان :
– با ثبت شرکت در انگلستان و افتتاح حساب بانکی می توان به عنوان فردی تجاری در جمعیت انگلستان حاضر شد و به این طریق در کم تر از یک سال اقامت خود را دریافت نمود و از مزایای شهروندی انگلستان استفاده کرد.
– با ثبت شرکت در انگلستان می توانید شرکت خود را بین المللی کنید.
– هزینه ثبت شرکت در انگلستان فوق العاده پایین است.
– برای ثبت شرکت نیازی نیست به انگلستان سفر کنید.
– برای ثبت شرکت در انگلستان نیازی به اقامت و مسکن نمی باشد و می توان بدون نیاز به انجام فعالیت های تجاری و یا حتی بدون نیاز به مراجعه ی حضوری اقدام به ثبت شرکت ثبت نمود.
– حتی اگر در انگلستان تجارتی ندارید می توانید شرکت ثبت کنید.
– روند ثبت شرکت در انگلستان بسیار سریع و آسان است.
– برای ثبت شرکت در انگلستان فقط یک نفر هم کافیست.
– مالیاتی که در انگلستان برای درآمد شرکت در نظر گرفته شده نسبتاَ پایین و 23 درصد است.
- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در انگلستان
1) اسکن پاسپورت سهام داران و ترجمه رسمی شناسنامه چنانچه پاسپورت موجود نباشد.
2) ترجمه مدارک مورد نیاز مانند ترجمه رسمی از یکی از قبوض دولتی ( قبض آب ،برق، تلفن همراه و یا هر قبض دولتی دیگر)
3) تایید رسمی مدارک نامبرده به انضمام رسید پرداخت هزینه های لازم
ثبت شرکت نیک
انتخابی نیک و ماندگار ..