در این مقاله می خواهیم متقاضیان را با خصوصیات شرکت تجاری ، عناصر اساسی تشکیل دهنده شرکت ها ، الزاماتی که باید در ثبت شرکت رعایت نمود ، آورده نقدی و غیر نقدی و هر آنچه که باید در مورد شرکت های بدانید ، بیشتر آشنا کنیم .
چنانچه ثبت شرکت یک عمل حقوقی ضروری است و با همکاری دو یا چند شخص همراه می باشد تا یک شرکت تشکیل شود ، همکاری قراردادی است که طرفین آن را انعقاد کرده باشند که تابع مجموعه ای است که قانون گذار برای شرکاء عنوان کرده تا با سرمایه های خود به سود حاصل از مشارکت شرکاء برسند .
خصوصیات شرکت تجاری و موارد مربوط به آن
الف ) همکاری دو یا چند نفر ( ماهیت شرکت ) :
هر شرکتی برای تشکیل حداقل به دو عضو نیاز دارد و در شرکت باید هر یک سهمی داشته باشند که سرمایه شرکت را ایجاد می کند .
ب ) تعداد شرکا :
شرکت در هر دو حقوق مدنی و تجارت ایران وقتی به ثبت رسانده می شود که حداقل دو عضو در تشکیل آن سهم داشته باشند و برعکس حقوق برخی کشور ها مانند فرانسه شرکت تک شریک تشکیل می شود .
در حقوق مدنی شرکت تنها با همکاری حداقل دو نفر به وجود می آید ولی در حقوق تجارت فرق می کند چنانچه طبق ماده 3 لایحه 1347 شرکت سهامی در صورتی که از نوع سهامی خاص باشد با سه نفر تشکیل می شود .
همچنین در شرکت های سهامی عام که با 5 نفر سرمایه دار تشکیل می شود و در هیچکدام از انواع شرکت ها حداکثر شرکاء تعداد خاصی را شامل نمی شود و تعداد بعضی از شرکت های سهامی به هزار نفرم نیز می رسد .
ج ) آوردن حصه :
هر کدام از شرکاء حصه ای به شرکت می آورند و ( سرمایه فردی ) همه سرمایه شرکاء با هم سرمایه شرکت را تشکیل می دهد .
وفق ماده 26 سابق قانون تجارت که طبق سهام ( آورده ) غیر نقدی سهامی است که در ازای آن به جای وجه نقد مواردی مثل کارخانه و اعتبار نامه (سند مالی از طرف بانک) داده می شود که در تبصره ماده 6 لایحه قانونی 1347 در مورد شرکت سهامی اجازه تامین بخشی از سرمایه شرکت با آورده غیر نقدی داده شده است .
انواع آورده ( نقدی و غیر نقدی )
آورده نقدی :
شریکی که عهد کرده وجه نقد به شرکت می آورد و باید در زمان مقرر شده به تعهد خودش عمل کند مثل این که به اصل و اصول شرکت زیر پا گذاشته و در غیر اینصورت براساس قوانین عام محکوم می شود .
تعهد به پرداخت آورده نقدی در شرکت ها متفاوت است و شرکت های سهامی و مختلط سهامی لازم نیست وقتی که شرکت تشکیل می شود متعهد به پرداخت کل آورده باشند ولی در دیگر شرکت ها ، شرکت ایجاد نمی شود جز این که تمام سرمایه ( نقدی ) حین تشکیل شرکت باید پرداخت گردد ، زیرا سرمایه نقدی هر شرکتی ضامن طلب طلبکاران شرکت است و طلبکاران نمی توانند به سرمایه غیر نقدی شرکت توجه کنند .
نکته :
میدونی در شرکت های سهامی عام موسسان باید حداقل 20 درصد سرمایه را خودشان تعهد کنند و مابقی یعنی 35 درصد سرمایه نقدا باید پرداخت شود ولی در مقابل شرکت های سهامی خاص مبلغ نقدی نباید کمتر از 35 درصد کل سهام باشد .
آورده غیر نقدی :
آورده غیر نقدی به صورت مال مادی ، مال غیر مادی و یا صنعت کار و هنر می باشد
مال مادی :
مالی که بتوان آن را لمس کرد که به صورت مال منقول ( میز ) مال غیر منقول ( زمین ) می باشد .
این مال باید زمان ورود به شرکت داده شود و چیزی که به شرکت آورده می شود مالکیت مال گفته می شود مثلا وقتی که شریکی خانه خودش را به شرکت انتقال بدهد و در زمان انحلال شرکت شریک حقی نسبت به آن ندارد .
به عبارتی دیگر حق پس گرفتن آن را ندارد یا به صورت منفعت مال مثل شریکی خانه اش را در اختیار شرکت گذاشته و سود حاصله از خانه اش را به عنوان سرمایه به شرکت بدهد و بعد از انحلال شرکت شریک مال خود را پس خواهد گرفت .
در غیر اینصورت اگر مال او تلف شود ، زیان حاصل از آن تلف مال فقط برای او می باشد .
تقویم ( پرداخت ) مال مادی در شرکت هایی که مسئولیت شرکاء محدود هست اهمیت زیادی دارند ولی در شرکت تضامنی مهم نیست چون مسئولیت همه شرکاء در قبال افراد ثالث تضامنی می باشد .
برای انتقال مالی که مادی است براساس ماهیت آن صورت می گیرد ، به طور مثال : طبق مواد 47 و 48 اگر مال غیر منقول باشد انتقال مالکیت به موجب سند رسمی انجام می گیرد و اگر مال منقول باشد برای انتقال به شرکت ، قبض و اقباض مال کافی خواهد بود ولی برای انتقال اموالی مثل هواپیما و کشتی باید تشریفات قانونی رعایت شود .
مال غیر مادی :
مالی که در خارج وجود مادی نداشته ولی جامعه وجود آن را با اعتبار دانسته است و قانون آن را به رسمیت شناخته است مثل حق تالیف ، حق اختراع و … به طور کلی حق ارتفاق ، حق انتفاع دارای ارزش مبادله ای می باشند .
اموال غیرمادی مثل مال مادی باید پرداخت شود و باید ارزش پولی برای آن نیز تعیین شود و مال غیر مادی بعد از انتقال به شرکت به طور قطع مطلق به شرکت است و در صورت تلف شدن همه شرکاء در زیان شرکت سهیم می باشند .
صنعت یعنی شریک تعهد می کند به عنوان سرمایه صنعت خود یعنی دانش و هنر را به شرکت می آورد و صنعت باید به عنوان آورده شریک باشد نه کاری که در ازای آن کارمند از شرکت حقوق بگیرد. به این دلیل است که فعالیت شریکی که هنر یا حرفه ای آورده ، مزدی تعلق نمی گیرد و رابطه آمر و ماموری نیز تمی باشد و تابع قوانین کار نیست .
در فرانسه آوردن صنعت در شرکت های با مسئولیت محدود و سهامی ممکن نمی باشد چون طلب کاران این شرکت ها حق رجوع به دارایی های شرکت را ندارند و فقط تضمین پرداخت طلب سرمایه شرکت است و در صنعت به عنوان یک شریک که قسمتی از سرمایه را آورده به چشم می آید که در حقوق ایران ممنوعیتی وجود ندارد و در شرکت های با مسئولیت محدود و سهامی بخشی از سرمایه از صنعت یک یا چند شریک آغاز می شود .
تشکیل سرمایه و نقش آورده ها
سرمایه هر شرکت در اصطلاح مبلغی است که در ترازنامه ( وضعیت مالی ) شرکت در زیر عنوان دارایی اولیه و هم در زیر عنوان بدهی اولیه شرکت درج می شود .
مثل وقتی شرکتی با سرمایه اولیه 120 هزار ریال تشکیل شود و در ترازنامه هم در زیر عنوان دارایی شرکت و هم در زیر عنوان بدهی شرکت این مبلغ ثبت می شود .
سرمایه شرکت یک ضمانت است برای طلب طلبکاران شرکت و شرکاء حقی ندارند و فقط در بردن سود از آن دارایی بین خود تقسیم می کنند ، همچنین صنعت شریک قابل فروش و مزایده نیست مثل شریکی که آورده اش کار است .
ولی این تقویم و مبلغ حاصله در ترازنامه سرمایه شرکت محسوب نمی شود و فقط تقویم کار جهت تعیین و احتساب منفعت و زیانی است که شریک کارش را به شرکت آورده باشد .
طبق ماده 98 قانون تجارت ، شرکاء شرکت با مسئولیت محدود نسبت به قیمتی که در زمان تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیر نقدی در مقابل اشخاص ثالث عنوان کرده اند ، مسئولیت تضامنی دارد .
در بند ب ماده 115 قانون تجارت کسانی که با وسایل متقلبانه سهم الشرکه غیر نقدی را بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند کلاهبردار حساب می شوند .
تفاوت شرکت تجاری با مالکیت مشاع
از جمله تفاوت های آن می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- شرکت های تجاری فقط هدف اقتصادی دارند و وعده ای برای افزایش ثروت و مال خود دارند مثل اینکه چند نفر مالی را به ارث ببرند که ورثه محسوب می شوند .
- اشاعه پایدار نیست و هر یک از شرکاء تقاضا جدا کردن سهم خود را از دیگر شرکاء و یا انتقال سهم مشاع خود به شخص ثالث داشته باشد ، در هر موقعی که تمایل داشت می تواند به اشاعه پایان بدهد ، برعکس شرکت تجاری که اگر برای مدت کوتاه ایجاد شده باشد جنبه پایداری دارد و هیچ شریکی نمی تواند با موافقت شرکاء دیگر ، سهمش را انتقال بدهد و شرکت را منحل کند .
- در اشاعه برای انجام هر عمل مادی یا حقوق درباره مال مشاع نظر و رای همه شرکاء لازم است اما در شرکت تجاری به دلیل داشتن شخصیت حقوقی تصمیمات اغلب با اکثریت آراء صورت می پذیرد .
راهنما خصوصیات شرکت تجاری
شما میتوانید جهت اطلاع بیشتر در مورد خصوصیات شرکت تجاری و همچنین مشاوره در زمینه های ثبت شرکت ، ثبت برند تجاری ، ثبت تغییرات شرکت و یا دیگر امور ثبتی ، با شماره 02188888822 تماس حاصل فرمایید .
همچنین برای دیدن کلیپ های آموزشی میتوانید ما را در اینستاگرام ثبت نیک دنبال نمایید .