- معرفی شرکت های سهامی عام و خاص
شرکت های سهامی عام و خاص از جمله شرکت های سرمایه محسوب می شوند.
شخصیت سهام دار در این نوع شرکت ها فاقد اهمیت و اصل حاکمیت سرمایه مهم و تعیین کننده است. به عبارت دیگر تحصیلات، سن ، ثروت ، موقعیت خانوادگی ، وضعیت طبقاتی و نفوذ سهام دار هیچ گونه تاثیری بر میزان رای یا مسئولیت وی در شرکت ندارد و فقط تعداد سهام و آرای وی می تواند در نفوذ و کنترل بر شرکت سهامی موثر باشد.
با توجه به عدم تاثیر اکثریت عددی سهام دارای در تصمیم گیری ها ، تعداد سهام داران ، در صورتی که مالک اکثریت سهم نباشند، تعیین کننده نیست. این امر برخلاف جریان موجود در شرکت های بامسئولیت محدود است که اکثریت عددی در کنار اکثریت سرمایه ای، شریک را دارای نفوذ و صاحب اقتدار در شرکت می سازد.
- مسئولیت صاحبان سهام
عبارت ” مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنان است ” در ماده یک لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت و تمامی اساسنامه های شرکت های سهامی عام و خاص ذکر می شود بدون آنکه اکثر سهام داران به معنای واقعی آن آگاه باشند.
سهام دار شده در شرکت سهامی به معنی ایجاد رابطه ای طولانی و مستمر است و ماهیت آن به کلی با فی المثل خریدن اوراق مشارکت یا سرمایه گذاری در ساخت یک مجتمع مسکونی یا اداری متفاوت خواهد بود.
در سهام داری شرکت ها، به علل گوناگون از جمله تغییر قوانین، نوسان قیمت ها ، تاثیرات اجتماعی و سیاسی و نحوه عملکرد مدیران، معمولاَ شرکت در یک دوره مالی بسیار سود ده و در دوره مالی دیگر به دلیل پرداخت هزینه ها، عوارض ، مالیات های سنگین . منظور کردن ذخایر برای جلوگیری از ورشکستگی ممکن است مالاَ زیان ده باشد. زمان شکوفایی و قدرت شرکت، سهام ارزش بیشتری می یابد و سود نقدی سالانه نیز به سهام داران تعلق می گیرد. در دوره رکود و افول، ممکن است با بدهکاری شرکت به ارگان ها دولتی از جمله سازمان تامین اجتماعی، وزارت دارایی و احتمالاَ سایر اشخاص حقیقی و حقوقی مانند بانک ها ، نقدینگی و اموال کفاف پرداخت دیون شرکت را ندهد. در چنین شرایطی ماده یک پیش گفته به این معنی است که سهام سهام دار در شرکت ، هر چه باشد از بین رفته و ارزش خود را از دست داده است و سهام دار دیگر تکلیفی به پرداخت دیون و تعهدات شرکت از اموال شخصی خود ندارد. در واقع مسئولیت وی در حد همان مبلغ اسمی سهامی خواهد بود که در شرکت پذیره نویسی کرده است.
- حداقل تعداد سهامداران برای تشکیل شرکت ها
طبق ماده سه ” لایحه ” در شرکت های سهامی تعداد سهام داران نباید از سه نفر کمتر باشد. بنابر ماده 101 ” لایحه ” ، شرکت های سهامی برای تشکیل مجامع عمومی الزاماَ باید هیات رئیسه ای متشکل از چار نفر باشد که سه نفر آن ها حتماَ سهام دار باشند. در نتیجه در هیچ شرایطی این امکان که شرکت سهامی دارای دو سهام دار باشد متصور نیست و در زمان انتقال سهام ، این موضوع باید مدنظر انتقال گیرندگان قرار گیرد تا هنگام ارائه صورت جلسات انتقال سهام به اداره ثبت شرکت ها، با مشکل عدم پذیرش رو به رو نشوند.
توصیه می شود سهام دارانی که قصد دارند در شرکت های سهامی به میزانی مشارکت کنند که کنترل شرکت را در اختیار داشته باشند حتماَ تعداد سهام خود را حداقل به سه شخص حقیقی یا حقوقی معتمد خود تخصیص دهند تا در صورت بروز اختلاف با سایر سهام داران، خود قادر به برگزاری و انتخاب هیات رئیسه و اداره مجامع عمومی باشند.
در غیر این صورت یک سهام دار با دارا بودن 90 درصد سهام نیز نمی تواند مجمع عمومی را تشکیل داده و اداره کند.
هر آنچه از یک تیم زبده و متخصص حقوقی انتظار دارید را با متخصصان نیک تجربه کنید ..
شماره تماس :
- 02188888822