گاهی در عمل دیده می شود که شرکت های سرمایه ای با شرکت تضامنی مخلوط شده و نوع دیگری از شرکت را تشکیل می دهند. به این طریق که یک یا چند شریک ضامن با یک یا چند شریک با مسئولیت محدود با هم شرکت واحدی را تاسیس می کنند. بیشتر در مواردی که تاجری احتیاج به پول دارد ، و نمی خواهد قرض کند، یا دارندگان طرح های صنعتی یا تحصیل کنندگان موافقت های اصولی، ممکن است برای تاسیس کارخانه پول کافی نداشته باشند، شراکت با سرمایه داران احساس می کنند، در چنین مواقعی تجار، چند شریک در شرکت خود وارد می کنند، و مسئولیت آن ها را محدود می سازند و خود تمام تعهدات شرکت را ضمانت می کنند و به فعالیت های تجاری خود ادامه می دهند. این گونه شرکت ها به دو نوع تقسیم می شوند :
1. شرکت های مختلط غیرسهامی
2. شرکت های مختلط سهامی
- تعریف شرکت مختلط غیرسهامی
به موجب ماده 141 قانون تجارت : ” شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.
این نوع شرکت اصولاَ توسط دو دسته اشخاص تشکیل می شود. دسته اول کسانی هستند که سرمایه داشته و قصد سرمایه گذاری تجاری دارند، اما به امور تجاری آگاه نیستند. دسته دوم کسانی هستند که سرمایه ندارند ، ولی به امور تجاری آگاهی کامل دارند یا دارای طرح های صنعتی یا موافقت های اصولی برای تاسیس کارخانه هستند و نمی خواهند به عنوان کارمند یا کارمندان سرمایه داران کار کنند. بلکه می خواهند برای خودشان کار کنند. این دو دسته می توانند با هم به توافق برسند و شرکت مختلط غیرسهامی تشکیل بدهند. در این صورت شرکای دسته اول دارای مسئولیت محدود، و شرکای دسته دوم دارای مسئولیت نامحدود و تضامنی می شوند و اداره شرکت نیز به عهده آن ها خواهد بود.
شرکت مختلط غیرسهامی با تنظیم و امضای قرارداد شرکت یا شرکت نامه ، حداقل میان دو شریک تشکیل می شود که یکی از آن ها دارای مسئولیت تضامنی و دیگری دارای مسئولیت محدود است. برای تشکیل شرکت تنظیم اساسنامه جداگانه لازم نیست، ولی مانع قانونی وجود ندارد که شرکا علاوه بر شرکت نامه ، اساسنامه نیز تنظیم کنند. در شرکت نامه حدود مشارکت، وظایف، اختیارات و حقوق هر یک از شرکا قید می شود. در شرکت نامه باید اسامی شریک یا شرکا ضامن و مدیران شرکت قید گردد و بعد از ثبت شرکتنامه در دفتر ثبت شرکت ها که در حکم دفتر اسناد رسمی است ، خلاصه ای از شرکت نامه در روزنامه رسمی و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار درج می گردد.
به موجب ماده 150 قانون تجارت : ” در مورد تعهداتی که شرکت مختلط غیرسهامی ممکن است قبل از ثبت شرکت کرده باشد، شریک با مسئولیت محدود در مقابل اشخاص ثالث در حکم شریک ضامن خواهد بود، مگر ثابت نماید که اشخاص مزبور از محدود بودن مسئولیت او اطلاع داشته اند “. پس شرکای با مسئولیت محدود باید تلاش کنند که شرکت هر چه زودتر به ثبت برسد تا دچار مسئولیت تضامنی نگردد.
نام شرکای با مسئولیت محدود نباید در اسم شرکت قید شود. چون این عمل باعث می شود که شریک با مسئولیت محدود نیز مسئولیت تضامنی پیدا کند. این قاعده برای این وضع شده است که شرکا در مقابل طلبکاران ، تمهیداتی به کار نبرند که آن ها تصور کنند شریک با مسئولیت محدود دارای مسئولیت تضامنی است و در نتیجه به اعتبار شخصیت او با شرکت معامله ای انجام دهند.
برعکس، لازم نیست که نام شرکای ضامن در اسم شرکت قید شود و عدم ذکر نام شریک ضامن مسئولیت او را محدود نمی کند.
قانون تجارت ، برای تشکیل سرمایه حداقلی معین نکرده است. بنابراین ، سرمایه شرکت می تواند هر مبلغی باشد. چه شرکت دارای شریک ضامن است تا ریال آخر دارایی خود ، مسئول پرداخت دیون شرکت است. از این رو، شریک ضامن می تواند تنها فعالیت خود را به شرکت بیاورد.
ثبت شرکت نیک
( مجری ثبت انواع شرکت )